Follow | Home

 peeps
Shoot Anonymous


Dyo the long lost great squishy husband. Lame 17. EXO & Kaisoo stan.


NO ADVERTISEMENT ALLOWED !


I'm deadly serious =..="




AFFIES CONTACTS
FANFIC WE♥IT








Original by Dirah. Fully re-edited by nuruL.joe with the help of software Adobe Photoshop CS6 & imgur. Most of the pics source came from WeIt & Tumblr. Thousand thanks to Wana for the awesome tutorials & helps. Adios.
OLD NEW



Imma Hommeyyyyy!
Posted on Friday, February 8, 2013 at 9:25:00 PM 4 angel(s)
.





Ohhhh I know he's hot


Assalamualaikum.

Lamanya aku tak updatekan? Kekeee hari ni aku dapat update. Aku nak update semalam, tapi sebab wifi tak boleh nak connect lappy, aku asyik online guna iPad ja. Dalam iPad susah nak update blog. Sigh~ Rupa-rupanya ayah aku tukar password wifi rumah. Patutlah dia tak connect sendiri macam selalu. Pastu hari baru bagitau aku. Suka seksa jiwa dan raga aku. 




Thanks to someone. 


Aku dapat inspiration untuk buat poster simple mimple macam dua di atas nih. Thanks to someone tu. Semalam Sehunnie graduate kan? Tak silap aku, Seoul Arts High School tu sekolah Sehun tapi kenapa acronyms sekolah tu SOPA? Entahlah. Aku tak tau sangat bab nih. Semua ahli Exo attend graduation ceremony tu, just Kris ja yang tak ada. 




          Ramai geng Exo bagi bunga untuk Sehun. Ada scene Sehun cium bouquet yang Luhan bagi. Ohmaiigattt shuuuweeetnya! Okay stop. Last. Dia nampak elok sangat dalam school uniform.




Aku kena jadi penulis skrip untuk upcoming drama March nih. Hampeh sungguh. Dengan aku tak tau apa-apa then tiba-tiba Ifah call aku tadi. Bagitau yang aku kena mula buat skrip hari ni sebelum balik sekolah. Whatdafuuuuuuu-fish? 

          Okay. Aku bebai tapi aku terima jugak sebab kesian dekat diorang. Kadang-kadang aku kena belajar untuk tolak bila orang mintak tolong. Sigh~ Dengan mural Jepun di dinding besar gedabak tu pun aku tak siap lagi. Tambah lagi satu beban. Nasib baik mural tu buat ramai-ramai.


Ada peristiwa sedih jadi di sekolah minggu lepas. Tapi aku tak mau story.


Okaylah Setakat ni ja kot.

Ppyong.




Labels: